مهار رشد و القای آپوپتوزیس توسط متابولیت های محلول در اتر باکتری Streptomyces sp. ABRIINW 111 در سلول‏های K562 لوسمی میلوییدی انسان

هدف: از آنجایی که القای آپوپتوزیس در سلول‏های سرطانی یکی از روش های مناسب برای درمان سرطان بوده و یافتن ترکیبات ضدسرطان جدید به ویژه ترکیبات القاء کننده آپوپتوزیس اولویت تحقیقاتی محسوب می‏گردد، لذا در این مطالعه متابولیت‏های محلول در اتر باکتری بومی ایران به نام Streptomyces sp. ABRIINW 111 جدا سازی و اثرات ضدسرطانی متابولیت‏ها با استفاده از رده سلولی K562 لوسمی میلوییدی مزمن مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‏ها: سلول‏های K562 با غلظت‏های مختلف متابولیت‏های محلول در اتر و برای مدت زمان 12 تا 72 ساعت تیمار شد. از آزمون دفع رنگ تریپان بلو و آزمون قطعه قطعه شدن DNA به ترتیب برای بررسی مهار رشد و وقوع آپوپتوزیس استفاده شد. نتایج: متابولیت‏های محلول در اتر باعث مهار رشد وابسته به غلظت و زمان در سلول‏های K562 گردید، بطوری که میزان IC50 24 و 48 ساعت به ترتیب برابر 1000 و 400 نانوگرم بر میلی‏لیتر بود. به علاوه، این متابولیت‏ها باعث کاهش معنی‏دار (05/0P <) در زیستایی سلول‏های K562 شد. نتایج حاصل از مشاهدات میکروسکوپ نوری و آزمون قطعه قطعه شدن DNA حاکی از القای آپوپتوزیس در سلول‏های K562 بود. نتیجه گیری: به طور کلی، با توجه به نقایص به وجود آمده در فرآیند آپوپتوزیس در سلول‏های سرطانی و نیز وجود مقاومت دارویی در این سلول‏ها، شناسایی ترکیبات جدید القا کننده آپوپتوزیس همانند متابولیت‏های محلول در اتر می‏تواند برای مطالعات بیشتر در زمینه درمان سرطان کمک کننده باشد.